تلخ و شیرین زندگی

در کاوش های باستان شناسی در کنار دریاچه سوئیس و برخی نقاط دیگر که در گذشته در آب قرار داشتند پایه های چوبی خانه های شناور مربوط به دوران پارینه سنگی ، نوسنگی و عصر آهن بدست آمده که نشانه قدمت استفاده از چوب در ساختمان و وسایل کار است. مصرف چوب در ایران تاریخ مدونی نداشته ولی طبق مطالعاتی که پژوهشگران و کاوشگران انجام داده اند مردمان بومی ایران قبل از مهاجرت آریایی ها از حدود ۴۲۰۰ سال قبل از میلاد مسیح (ع) چوب را برای خانه سازی مصرف می نمودند. البته استفاده از چوب در تهیه وسایل کشاورزی نیز رونق داشته است در سنگ نوشته هایی که از تخت جمشید بدست آمده استفاده از چوب سدر در پوشش و تزئینات کاخها مشخص شده است . اهمیت چوب در ایران قدیم به پایه ای بوده که احترام به درختان جنگلی از دستورات اصلی کیش زرتشت به شمار می رفته است. استفاده از چوب برای قایق سازی و کشتی سازی نیز در دوران هخامنشی بسیار جالب توجه بوده است ، پس از گسترش دین اسلام صنایع و هنرهای چوبی در ایران تحت تاثیر رهنمودهای دینی قرار گرفته است ، بر همین اساس آثار هنرهای چوبی زیادی میتوان در مساجد و  اماکن مقدسه نظیر درب ، منبر،  کنده کاری ها و شبکه‌بندی ها یافت. صنایع مبلمان قدیمی ترین بخش صنایع چوب جهان شمرده می شود زیرا بشر از دیر زمانی بصورت نیمکت از آن استفاده می کرده است ، در ایران این صنعت از قدمت زیادی برخوردار نیست چون در گذشته در اغلب نقاط ایران نشستن بر روی قالیهای زیبا و نفیس مرسوم بوده است و حتی تا اواخر دوره قاجار فقط در منازل معدودی از افراد سرشناس مبلهای مخصوص پارچه ای به سبک دربار فرانسه وجود داشته که اغلب از خارج واردمی شده است ولی پس از آن دوره با تغییر شیوه های زندگی مردم ، صنعت مبل سازی روبه ترقی گذاشته است و اکنون برخی از استادکارهای ایرانی قادر به خلق شاهکارهایی در این زمینه می باشند ، صنعت مبل سازی در حقیقت تلفیق هنر، علم و صنعت است بدین نحو که با بکار بردن ماشین آلات و تجهیزات و خلاقیت و هنر محصولی ساخته می شود که زینت بخش منازل و دفاتر است. وضعیت تعمیر صندلی گردان و مصنوعات چوبی در ایران بر طبق گزارش مرکز آمار ایران حدود ۲۲۶ واحد تولید صنعتی مبلمان با اشتغال حدود ۱۰ هزار نفر در کشور  وجود دارد . همچنین بر اساس گزارشات اتحادیه دوردگران تعداد ۴۶۷۰۰ واحد رسمی در زمینه صنایع چوب مشغول فعالیت بوده که تعداد ۱۱۷ هزار نفر  دراین کارگاهها مشغول فعالیت می باشند . توان بالقوه بالای این تعداد واحد تولیدی در جذب نیروی کار ، افزایش تولید و در نهایت توسعه صادرات میتواند محرک بسیار خوبی جهت صنایع وابسته و مرتبط با آن نظیر چوب بری ، نئوپان سازی ، چسب سازی ، تولید تخته فیبر ، روکش و تخته لایه ، یراق آلات سازی ،شیشه ، پارچه‌بافی و رنگ سازی باشد. به عبارت ساده تر توسعه تولید و صادرات مبلمان و مصنوعات چوبی می تواند به عنوان موتور توسعه بخش عظیمی از صنایع کشور عمل نماید . لازم به یادآوری است که بخش مصنوعات چوبی آخرین مرحله کار در صنایع چوب است و پس از این مرحله محصولات به دست مصرف کننده نهایی میرسد به همین خاطر دارای ارزش افزوده بالایی بوده و اهمیت زیادی را در بخش صادرات می‌تواند داشته باشد . لازم بذکر است که بر اساس مطالعات و مقالات ارائه شده در دومین اجلاس بین المللی جنگل و صنعت  ، ارزش افزوده مصنوعات چوبی ۳۰% برآورد شده است  و چنانچه بخش صنایع مبلمان نیز به آن اضافه شود ارزش افزوده این مجموعه تولیدات  به حدود ۷۰ % خواهد رسید که رقمی قابل توجه است  و اگر روند صادرات آن بهبود یابد تاثیر بسزائی در افزایش تولید ناخالص داخلی کشور و درآمد ارزی خواهد داشت. اگر تولید محصولات چوبی را به دو بخش فرایند های سرمایه بر و کاربر تقسیم نمائیم میتوان چنین استدلال کرد که با توجه به وضعیت کشورهای پیشرفته تر در زمینه ساخت محصولاتی که نیاز به تکنولوژی بالا تر و سرمایه بر دارد این کشورها از مزیت نسبی بیشتری برخوردارند و در مقابل هر چه به سمت محصولات کاربرتر که نیاز به مهارت فردی نیروی انسانی دارد پیش می‌رویم مزیت نسبی سایر کشورها از جمله ایران افزایش‌ می یابد که این مسئله در خصوص محصولات منبت کاری شده که از ارزش افزوده بالاتری نیز برخوردارند قابل تامل تر است. ميتوان تاريخ مبل و منبت را بعنوان يكي از صنايع دستي بين اقوام مشترك دانستزيرا طبق آخرين اكتشافاتي كه در آسيا و خاور ميانه انجام شده توانسته اند صندلي هايي كشف كنند كه به شكل هاي گوناگون براي نشستن كاربرد داشته است. اين صندلي ها ابتدا بصورت چهارپايه بوده چهار پايه هايي كه براي نشستن از آن استفاده ميكردند كه از جنس كاه گل ، شن و خاك بوده و ميتوانند وزن يك انسان را به راحتي تحمل كنند. جالب است بدانيد كه طبق كشفيات صورت گرفته  از اين نوع صندلي ها در جنوب شهر تهران يعني شهر ري استفاده ميشده بنابراين ميتوان گفت كه ايران از دير باز در صنعت مبلمان پيشتاز بوده و اين كشور را ميتوان اولين توليد كننده مبل دانست.همچنين ميتوان قديمي ترين صندلي را به صندلي اختصاص داد كه از جنس سنگ است و مربوط به دوره ايلامي هاست.نمونه ديگر از اين نوع صندلي هاي قديمي مربوط به استان گيلان است كه از جنس مفرغ است. از كشفيات بدست آمده ميتوان اثبات كرد كه ايرانيان از تخت خواب هم استفاده ميكردند. بنابر اين ميتوان گفت كه ايرانيان جز اولين مردماني بودند كه از تخت خواب و مبل براي استراحت استفاده ميكردند.نمونه اي از اين تخت خواب ها در شوش پيدا شده كه همگي از جنس كاه گل و خاك مي باشند.